Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/84

greckich. Historyja ta nowa miała być równoległą do oddawna znanej, a poczerpniętej wyłącznie z mitów i podań żydowskich, i zrozumienie tej dawniejszej ułatwić. Naturalnie, mniej lub więcej dokładne urzeczywistnienie zamiaru tego zależało od materyału, który miał pod ręką i z którego jedną całość klecił.
 Powzięcie przez autora Przedmowy podobnego zamiaru pozwala przypuszczać, że wiele urywków, czyli też mniejszych całości i pojedyńczych ustępów, które się tylko nie nadawały do takiej całości, były przez niego w pracy redaktorskiej pominięte i do całości przez niego układanej nie weszły, a więc z czasem zaginęły. A nadto — objaśnia tę okoliczność, że chociaż autor Przedmowy wiedział o istnieniu dziesięciu Sybilli, i nawet, jak to sobie przypominamy, listę owych dziesięciu, ułożoną przez Laktancjusza, komentarzami uzupełniał, jednakże zużytkowane przez siebie proroctwa ułożył w jedną całość, jak gdyby według niego tylko jedna Sybilla istniała i wszystkie proroctwa od niej jednej pochodziły. Uznając istnienie dziesięciu Sybilli w rozmaitych czasach, tym samym uznawał pewien porządek kolejnego zjawienia się tych proroctw w czasie. Układając wszakże proroctwa w jeden szereg, nie miał wcale na względzie porządku chronologicznego, w jakim się te proroctwa zjawiały, tylko porządek chronologiczny według przyjętego schematu w Historji Świętej, treści tej historji. Zatarłszy, zlewając w jedną całość, pochodzenie proroctw od kilku osób, zatarł, ułożywszy w jednym szeregu, i pochodzenie różne co do czasu. Ułożone przeto przez autora Przedmowy »Proroctwa Sybilskie« przedstawiają się jakby pochodziły od jednej osoby, powstały w jednym czasie, i, co, najważniejsza, jedną tylko treść miały.
 Chociaż wiele rzeczy tłumaczy zamiar autora Przedmowy i wypływające z tego zamiaru tendencje jego, jednakże, zważywszy przytoczone powyżej słowa Laktancjusza o pomieszaniu się jednych z drugiemi proroctw Sybilskich i o niemożebności odróżnienia jednych od drugich i przypisania pojedyńczych właściwym Sybillom, a dalej, świadectwo samego autora Przedmowy, że te proroctwa do jego czasów »były rozrzucone i pomieszane«, — do następnych