Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/85

dochodzimy wniosków. I tak: albo w okresie powstawania piśmiennictwa apokryficznego, obejmującego, jak wiemy, czas przejściowy pomiędzy dwiema erami, naszą i starożytną, autorowie rzeczywiści proroctw Sybilskich o taką ścisłość, jak to, żeby swe utwory jakiejś jednej przypisywać Sybilli, wcale nie dbali, tylko wypuszczali je w świat pod ogólną nazwą »Proroctw Sybilskich«; albo w okresie tym, dotykającym z jednej strony, choć nie bezpośrednio, okresu pierwszego piśmiennictwa greckiego i obejmującym czasy Plutarcha i Pauzanjasza, tak znaczna liczba Sybilli, jak następnie, nie była jeszcze wytworzona; albo nakoniec, że w czasach, kiedy żył autor, Przedmowy i dokonywał wułożenia w jedną całość i szereg rozrzuconych i pomieszanych proroctw Sybilskich«, te wszystkie proroctwa utraciły już były cechy indywidualności Sybilli, to jest cechy indywidualności rzeczywistych autorów proroctw oddzielnych; nadto, utraciły już cechy chronologiczne, to jest cechy czasu, w którym żył autor rzeczywisty każdego luźnego proroctwa, a utraciwszy obie te cechy, zlewały się, aczkolwiek nrozrzucone i pomieszane«, same przez się w jedną całość, i to tak dalece, że już ich rozróżnić jednych od drugich, ze względu na autora lub czas pochodzenia, nie było rzeczą łatwą lub nawet możebną, zwłaszcza bez owego aparatu krytycyzmu, którego naturalnie autor Przedmowy nie posiadał i posiadać nawet nie mógł.
 Autor Przedmowy, jak tego dowodzi C. Alexandre, żył w VI w. ery naszej.
 Czego nie mógł dokonać autor Przedmowy, redaktor Ksiąg Sybilskich w obecnej ich postaci w VI w., dokonał tego wydawca Ksiąg w w. XIX. Oto jaki Ordo legendi Sibyllina podaje ów wydawca, wielokrotnie już wzmiankowany C. Alexandre. Porządek czytania »Ksiąg Sybilli« oparty jest na porządku zjawienia się tych Ksiąg, lub części Ksiąg obecnych, w czasie. Będzie to więc porządek chronologiczny.
 »1—0. Przedewszystkiem przeczytać należy dwie części, §§ 2 i 4, Księgi III, ponieważ części te są z proroctw naszych najstarsze. Są one pochodzenia żydowskiego. Napisał je Żyd aleksandryjski, żyjący w czasach Ptolemeusza Filometora (VI), około 168 r. przed Chr.