Strona:Iliada3.djvu/111

Ta strona została przepisana.

Pulchną rzucaią ziemię. Takie dzieło rzesza        267
Ukończywszy, do swoich namiotów pośpiesza.
Ale Achilles ludy zatrzymuie w polu,[1]
Liczne zasiadły widze w niezmierném półkolu,
Z naw każe nieść tróynogi i naczynia drogie,
Prowadzą muły, konie, woły krzyworogie:
I kształtnie spiętych dziewic wystawuie wdzięki,
Swieci stal wyrobiona od przemyślney ręki.[2]
Naprzód dla ieźdzców takie wyznacza nagrody:
Brankę, w robotach biegłą, prześliczney urody,
I dwóyuchy ma tróynóg, naypiérwszy w przegonie:
Drugi nieuieżdżoną, i noszącą w łonie
Brzemię muła, klacz bystrą sześcioletnią zyska.
Jeszcze nieprzysunione nigdy do ogniska,
Czwórmiarowe naczynie białe weźmie trzeci:
Dwa talenta dla tego, kto czwarty doleci:
Czarę nieużywaną dla piątego chowa.
To wystawiwszy, wstaie, i mówi w te słowa,
„Królu i wodze! baczcie z Achiwów młodzieżą:
Dla ieźdzców tu nagrody wystawione leżą.
Gdyby inny bohatyr był czczon tym obchodem,
Jabym otrzymał piérwszość zwycięzkim zawodem;
Moim koniom nie zrówna żadnych koni dzielność.
Lecz wiecie, że w podziele maią nieśmiertelność,
Neptun dał oycu memu, mnie oyciec na boie:
I ia się więc nie mieszam, i rumaki moie.

  1. Igrzyska pogrzebowe należały do uczczenia znakomitéy osoby. Ten zwyczay wprowadzony od czasów naydawnieyszych, był razem pogrzebną pochwałą bohatyra, a nauką dla żyiących, aby iego śladami postępowali.
  2.  
    Munera principio ante oculos circoque locantur
    In medio, sacri tripodes viridesque coronæ
    Et palmæ pretium victoribus, armaque et ostro
    Perfusæ vestes, argenti aurique talenta.

    Ænei: lib: V. v. 109.

     
    „Naprzód w kole nagrody stawia przed młodzieńce,
    „Swięte tróynogi, palmy i zielone wieńce,
    „Szkarłatem tkane szaty, dla zwycięzców dary,
    „Tudzież złota i srebra kosztowne ciężary.