Strona:Iliada3.djvu/280

ofiarę Jowiszowi 320. VIII. Uciekaiącym Grekom przed orężem Hektora, wyrzuca hańbę, prosi Jowisza, aby ich do szczętu nie wygubił 239. uwielbia waleczność Teukra, obiecuie mu nagrody 293. IX. Lituiąc się klęski Greków, radzi wodzom, aby się powrócili do swéy oyczzny 17. 28. strofowany o to od Dyomeda 32. upomniony od Nestora, aby się pogodził z Achillesem; chce się z nim poiednać, obiecuie mu podarunki, córkę w zamęzcie, i siedem miast 118. do 166. X. Zmartwiony klęskami Greków, trawi noc bezsenną 22. wysyła Menelaia, aby zwołał wodzów Greckich do rady, i czekał z niemi na niego 42. idzie do namiotu Nestora 74. wyraża mu troskliwość swoię o los Greków 85. usprawiedliwia przed nim Menelaia 117. pozwala Dyomedowi wybrać sobie kogoby chciał za towarzysza nocnéy wprawy 230. XI. Daie znak bitwy, sam się wybiera na nię 15. zabiia Biianora i Oileia powoźnika 92. Jza i Antyfa synów Pryama 101. wpada na Hippolocha i Pizandra, synów Antymacha 124. żebrzących litości zabiia 135. gdzie naysroższy bóy, tam swego męztwa dowody daie 152. żbliża się pod mury Troi 185. zabiia Jfidama syna Antenora 242. raniony od Koona w rękę zabiia go 353. osłabiony raną, wsiada na wóz, zachęca do boiu Greków 275. oddala się od floty 278. XIV. Wychodzi ranny patrzeć na los boiu 27. spotyka się z Nestorem, rospacza 41. radzi ucieczkę 63, zgromiony od Ulissesa zasiąga rady 103. z Ulissesem i Dyomedem przyśpiesza zamianę zbroi, podług rady Neptuna 380. XIX. Usprawiedliwia się przed Achillesem, przypisuiąc gniewnym bogom, że się z nim poróżnił, godzi się z Achillesem, poda-