Strona:Iliada3.djvu/305

o iego ród 129. 150. oznaymuie mu, że iest od dziadów iego przyiacielem i gościem 224. 242. na stwierdzenie tych związków zamienia z nim zbroię 248. VII. Podaie się do poiedynku z Hektorem 167. radzi wodzom odrzucić ofiary Pryama za Helenę 406. VIII. Widząc uciekaiącego z placu bitwy Ulissesa, woła na niego, aby dał pomoc Nestorowi 99. lituie się na starością Nestora, bierze go do swego wozu 107. pędzi na Hektora 122. ciska grot na niego, lecz tylko zabiia Eniopa 126. odpowiada na radę Nestora, aby przed zagniewanym Jowiszem ustępował 151. ustępuie z bitwy 163. na wyrzut Hektora zawraca się potrzykroć, i potrzykroć gromem Jowisza zwrócony 176. IX. Radzącemu Agamemnonowi Grekom powrócić do oyczyzny, sprzeciwia się: oświadcza, iż choćby Grecy odstąpili, sam ze Stenelem i swemi towarzyszami walczyć będzie, 32 50. po powrocie posłów od Achillesa, strofuie Agamemnona, iż go wbił w większą ieszcze dumę 699. 712. X Na przełożenie Nestora, ofiaruie się póyśdź na podsłuchy do stanowisk nieprzyiacielskich, lecz żąda towarzysza 217. wybiera do téy wyprawy Ulissesa 238. wyprawiwszy się wzywa pomocy Minerwy 282. obaczywszy Dolona, goni za nim 360. zabiia go 450. wpadłszy do namiotu Reza, iego zabiia i z nim trzynastu rycerzy Trackich 490. ostrzeżony od Minerwy, wsiada na konia i udaie się do okopów 313, XI. Zagrzany do boiu od Ulissesa 314. przebiia włócznią Tymbreia 321. zabiia dwóch synów Meropa z Perkozu 335. zwala Agastrofa 339. na Hektora godzi pociskiem i trafia go w przyłbicę 351. ściga za nim 365. raniony w nogę od Parysa 380. szydzi z niego 386.