Strona:Iliada3.djvu/328

Ta strona została przepisana.

do namiotu po broń 238. Pyta się Meryona, czemu się nie biie 246. pozwala z swego namiotu wziąć dzidę 256. chwali iego męztwo, a przez to do większego zapala 271. idzie z nim na lewe skrzydło 302. zabiia Otryoneia 355. Azego 379. chroni się zręcznie pocisku Deifoba 394. zabiia Alkata 420. wyrzuca chlubę Deifobowi, wynosi swóy ród 438. wzywa pomocy towarzyszów przeciw Eneaszowi 477. potyka się z Eneaszem, zabiia Enomaia 503. XVI. zabiia Erymanta 352. XVII. śpieszy na obronę zwłok Patrokla 261, XXIII. wiedzie spór z Aiaxem Oileidem 454. 482.
Jędze Furiae albo Eumenides bóztwa piekielne, córki Acherontu i nocy. Było ich trzy: to iest Alekto, Megera, Tyzyfone, mieszkały w piekle na udręczenie potępieńców. Były uzbroione pochodniami zapalonemi, a na głowie zamiast włosów węże miały. Kiedy Orestes oszalał zabiwszy Klitemnestrę matkę swoię, zdawały się mu Jędze bydź w ubiorze białym: za to wystawił im kościół przyszedłszy do rozumu, IX. 464.
Jera Jaera Nimfa morska, XVIII. 42.
Ifey Iphaeas rycerz Troiański, zabity od Patrokla, XVI. 424.
Ifidam Iphidamas syn Antenora, zabity od Agamemnona, XI. 224.
Ifigenia Iphigenia córka Agamemnona, IX. 149.
Ifikl Iphiclus oyciec Podarcesa rycerza Greckiego, II. 716.
Ifinoy Iphinous rycerz Grecki, zabity od Glauka, VII 14.
Ifis Iphis branka Achillesa, IX. 670.
Ifit Iphitus oyciec Epistrofa i Schedego wodzów Focensów, II. 524.