do poiedynku 34. 42. VIII. Zagniewanemu Jowiszowi na Greków, wynurza swóy żal 31. boleiącéy Junonie nad losem Greków, opowiada zaciętość Jowisza, niepamięć na przysługę od niéy uczynioną Herkulesowi, i że Tetydzie bardziéy sprzyia: zapala Junonę do wsparcia Greków 370. 396. lecz obiedwie zwrócone od Jrydy 439. X. Dyomedowi i Ulissesowi na podsłuchy w nocy idącym, zsyła czaplę za przewodnika 271. zapalonemu boiem Dyomedowi w namiocie Reza radzi, aby uchodził do okopów przed niebezpieczeństwem 508. XV. Wstrzymuie Marsa wybieraiącego się mimo rozkazu Jowisza do boiu 126. XVII. W postaci Fenixa zagrzewa do boiu Menelaia 560. XVIII. zasłania tarczą Achillesa, przeraża postrachem Troian 205. XIX. posila nektarem Achillesa 348. XX. Uzbraa się na Marsa 67. XXI. Upewnia Achillesa, że nie zginie od Xantu 288. potyka się z Marsem, uderza go kamieniem i obala 405. naśmiewa się z niego 414. uderza w łono Wenerę 424. ogłasza, swoie zwycięstwo nad bogami: naśmiewa się z Wenery 432. XXII. Upomina się u Jowisza o spełnienie wyroku Hektora 182. śpieszy do Achillesa i donosi mu o pewnym pokonaniu Hektora 219. bierze postać Deifoba, i ofiaruie się Hektorowi na pomoc 230. 241. rzucony pocisk na Hektora, wyrywa z ziemi i oddaie Achillesowi 281. XXIII. Wlewa siłę w konie Dyomeda, aby w przegonie wygrały: łamie wóz Eumela 391. nadaie szybkość nogom Ulissesa, 771.
Minet Mynes syn Ewena, II. 702.
Minos Minos dawny król Kreteński, dla swoiéy sprawiedliwości, obrany był sędzię piekieł XIII. 444.
Strona:Iliada3.djvu/348
Ta strona została przepisana.
