Strona:Iliada3.djvu/356

Ta strona została przepisana.

Oty Otus syn Aloego, trzymał w więzieniu Marsa, V. 388.
Oty Otus rycerz Grecki, zabity od Polidama, XV. 514.

P.

Paflagony Paphlagones, mieszkańcy Azyi mnieyszéy, II. 866.
Pallas, patrz Minerwa.
Pammon Pammones syn Pryama, XXIV 255.
Pandar Pandarus syn Likaona rycerz posiłkuiący Troian. IV Usłuchawszy zdradliwéy rady Minerwy, puszcza strzałę na Menelaia, i rani go 104. 138. V. opowiada Eneaszowi, iż bezskutecznie puszczał strzały na Menelaia i Dyomeda 183. 214. wsiada na wóz Eneasza 230. rani Dyomeda, i chlubnie wykrzykuie 278. sam od niego zabity 289.
Pandok Pandocus rycerz Troiański, zabity od Aiaxa Telamońskiego, XI, 491.
Pandyon Pandion towarzysz Teukra XII. 374.
Panopa Panope miasto w Focydzie, II. 528.
Panopa Panope Nimfa morska, XVIII. 45.
Pant Panthus starzec z rady Pryama, III. 148. oyciec Euforba, który ranił Patrokla, XVII. 21.
Pant Panthus oyciec Polidama, XIV. 455.
Parki Parcae córki piekła i nocy. Było ich trzy, to iest: Kloto, Lachezys i Atropos. Baieczna historya mówi, iż piérwsza trzymała przędzyę życia ludzkiego, druga zwiiała nici, a trzecia ucinała, II. 300.
Parrazya Parrasia nazwisko miasta, lub pola w Arkadyi, II. 614.
Parten Parthenius rzeka Paflagonii, II. 869.