Strona:Iliada3.djvu/367

Ta strona została przepisana.

Sen Somnus syn Erebu i Nocy, XIV. Wymawia się Junonie: nareście powolnym się staie na iéy żądanie: donosi Neptunowi, że Jowisza uspił 287. 355. 362.
Sestus Sestus miasto w Chersonezie Trackim, nad Hellespontem, II. 851.
Skarf Scarphus miasto w Lokrydzie, II. 538.
Skamander Scamander mała rzeczka w Troadzie, inaczéy zwana Xantus, II. 472.
Stenel Sthenelus syn Kapaneia, przyiaciel Dyomeda, IV. Żwawo odpowiada Agamemnonowi strofuiącemu, iż go niegotowym zastal do boiu 402. V. Radzi Dyomedowi ustąpić z placu 243. zabiera konie Eneasza, oddaie Deipilowi, aby ie do naw Greckich zaprowadził, 320. VIII. Uprowadza konie Nestora przed Hektorem, 118.
Stenelay Sthenelaus syn Jtemeneia Troianina, od Patrokla zabity, XVI. 590.
Stentor Stentor Grek, wielkiego głosu, którego postać Juno na siebie przybrała, V. 791.
Sezam Sesamus miasto Paflagonii nad brzegiem morza, w stronie północno – zachodniéy, II. 868.
Sfelus Sphelus oyciec Jaza, XV. 342.
Skol Scolus miasto w Beocyi nad Azopem, II. 501.
Skamandry Scamandrius syn Strofiego, zabity od Menelaia, V. 53. podobnie nazywał się syn Hektora, VI. 414.
Słońce Sol, iest nazwisko Apollina, XVI. 254.
Śmierć Mors bóstwo: córka Snu i Nocy, naynieubłagańsza ze wszystkich bogów: poświęcano iéy na ofiarę koguta: wyobraża się przez osobę kościaną trzymaiącą kosę w rękach, XVI. 460.