mnona do poiednania się, wylicza dary od niego ofiarowane: wystawia mu wielką chwałę, gdyby oswobodził Greków 230. do 315. powraca z niepomyślną odpowiedzią 677. 694. X. Wezwany w nocy od Nestora do rady 138. ofiaruie się iśdź na podsłuchy stanowisk Troiańskich 228. odpowiada na pochwałę Dyomedowi 246. wzywa pomocy Minerwy 275. 292. postrzegłszy Dolona radzi Dyomedowi schwytać go 299. proszącemu Dolonowi o litość, chytrze zabezpiecza życie 379. pyta się go o przyczynę wyyścia z stanowisk 386. wypytuie się o połażenie woysk Troiańskich, zamysły wodzów 398. 410. łupy z zabitego Dolona ofiaruie Minerwie 461. ukazuie Dyomedowi namiot Reza i iego konie 478 po zabiciu Reza uprowadza iego konie 500. opowiada nocną wyprawę Nestorowi 554. XI. Widząc Hektora gromiącego Greków, zapala przeciw niemu Dyomeda 314. zabiia Moliona powoźnika Tymbreia 322. zwala Hipodama i Hiperocha 336. ranionego Dyomeda od Parysa zasłania, i grot wyciąga 400. po oddaleniu się Dyomeda z placu, wacha się, czy ustąpić, czy dotrzymać boiu 405. broniąc się śmiele Troianom, zabiia Deiopita, Ennoma, Toona, Chersydama, Charopa 423. 424. 428. raniony od Soka 437. grozi mu śmiercią i zabiia go 440. 456. osłabiony raną, otoczony od Troian, wzywa pomocy Greków 463. oddala się do okrętów 473. XIV. powstaie na Agamemnona za iego podłe zdanie 81. XIX. Achillesowi przekłada, aby nie prowadził do boiu głodnego woyska 151. znowu to samo radzi 212. XXIII. Jdzie w zapasy z Aiaxem 713. zabiera się do walki biegania 757. odbiera nagrodę 776.
Strona:Iliada3.djvu/375
Ta strona została przepisana.