Strona:Józef Baka - Uwagi Rzeczy Ostatecznych Y Złosci Grzechowey.djvu/23

Wiek, bieg życia, chorągiew zwinie
Sto lat iak jeden moment minie,
 Gwałtem fata popchną do truny
 Z fałſzywie wieczyſtey fortuny,
 A ja wieczny nędznik ubogi
 W Niebo niewścibię ani nogi.
Cieſzę się ſłyſząc: Rycerz z Ciebie;
A niedojadę kreſu w Niebie,
Czart zajeździł me animuſze,
Gdy tak dzielną oſiodłał duſzę.
 Cofnąć śię w Niebo ſił nieſtanie
 Bies ſilno trzyma na arkanie
 Złych nałogow; trudno przeſtawię,
 W co przewrotną naturę w prawię.
Nie ochrona Oręż przy boku
Gdy ja u Boga, jak ſol w oku.
Układ niepewny płytkie ſzable,
Przytnie ſumnienie jak pòłdiable.
 Jęczeć muſi w złościach zacięta
 Wolność, nim zleczy ſkrucha Swięta,
 Stęka pod grzechow Cetnarami
 Wewnątrz brząkając kaydanami.
Wſzędy, i wſtyſtkim zdrowo radzę,
Przy talentach jeſtem w powadzę,
W mym Domu ſlepy idyota
Nietrafię poprawić żywota.
 Głowa innym, ſobiem półgłówek,
 Spię w zginieniu jak od makówek,
 Choć trwoży w boju, i w pokoju.