Ta strona została skorygowana.
Aby śię odnowili ku pokucie,ći którzy ſobie znowu krzyzuią Syna Bożego. ad Hebr: 6. V. 6.
Zważay grzeſzniku, iako ćię miłuię?
Zycia, i nieba, dla ćię nie żałuię.
Barzom zraniony, iuż mi krwi nieſtało:
Umieram za ćię! czyliż na tym mało?
Ach! moie ręce, i nogi ſprawiły,
Ze Ręce, Nogi JEZUSA przybiły
Do krzyza! moia to ſprawa:
Niebo, i ziemia zeznawa.
We wſzytkich ſprawach twoich pamiętay na oſtatnie rzeczy twoie, á na wieki nie zgrzeſzyſz.
Eccl: 7. V. 40.[1]
- ↑
Mądrość Syracha (Ecclesiasticus, nie Ecclesiastes/Kohelet), werset 7:36 wg Septuaginty (np. KJV, Biblia Tysiąclecia) bądź 7:40 wg Wulgaty (Biblia Gdańska, Biblia Wujka)
