Strona:Józef Birkenmajer - Św. Alojzy Gonzaga.djvu/31

konnem, jak i ostateczna decyzja przyszły mu w dniu przyjęcia Komunji świętej. Nabożeństwo do Eucharystji nietylko stanowiło znamienną cechę jego duszy, ale było mu wskaźnikiem najważniejszych spraw żywota.
 Dalszą próbą powołania Alojzego był jego nowicjat, jego pobyt w zakonie. Życie w sobie ciche, napozór nie obfitujące w wypadki — a przecież płynące wciąż, szerszą jeszcze falą, ku bezdennemu morzu miłości Bożej, corazto pogłębiające się i corazto pożyteczniejsze. Alojzy zyskał bardzo mądrych i szlachetnych kierowników, którzy w niejednem lepiej się nim opiekowali niż rodzice. On, który w świecie głodził i biczował nieraz ponad miarę swoje ciało, dostaje od przełożonych nakaz większego zważania na swoje zdrowie: zabraniają mu zbyt surowych umartwień, nakazują posilać się lepiej; wszelako znajduje sposobność do pokory, tak w poddaniu się woli przełożonych i ograniczeniu własnej woli, jak w drwinach, jakie spotyka czasem nawet ze strony nieświadomych współnowicjuszów.

29