Strona:Józef Birkenmajer - Św. Jan Chryzostom.djvu/23

chatowi konstantynopolitańskiemu. W czasie tej wizytacji Chryzostom odjął stanowiska wielu wyższym duchownym, sprawującym nienależycie swe obowiązki. Albowiem duchowieństwu stawiał wymagania bardzo surowe; niedość że karcił nadużycia, chciwość, niesprawiedliwość, niedbalstwo, ale nakazywał życie cnotliwe, surowe, zalecał umartwienia, nadewszystko zaś celibat. Zwracano nieraz na to uwagę, że jak w swym stosunku do władz świeckich, tak i w stosunku do duchowieństwa ten mnich-patrjarcha ma wiele podobieństwa do późniejszego papieża-mnicha, Grzegorza VII. Kapłaństwo uważał Chryzostom za rzecz wielką i świętą, przeto poświęcał mu wiele uwagi i rozważań; przetkane autobiograficznym elementem dzieło „O kapłaństwie“ dziś jeszcze jest przydatne dla kandydatów do stanu duchownego.
 Podjęte przez Chryzostoma reformy wywołały przeciwko niemu niechęć wśród części duchowieństwa. Wspierała tę niechęć akcja Sewerjana, pragnącego — przy pomocy cesarzowej — objąć tron patrjarszy

21