Strona:Józef Birkenmajer - Dyskusja o Bogurodzicy.djvu/14

w Modlitwach Wacława zawdzięcza swe pochodzenie niewątpliwie naszej pieśni).
 Co do kilku spraw autor wskazuje na możliwość dwojakiej interpretacji. A więc: u Twego Syna czy samo tylko Twego Syna? Jestem za pierwszą z tych lekcyj, nie tylko dlatego, że Twego Syna jest dopełniaczem, więc nie może, jak sądzę, zależeć od czasownika spuści, rządzącego biernikiem (lub — w innym znaczeniu — celownikiem) — ale i dlatego, że przyimek „u“ jest poświadczony wszystkimi bez wyjątku tekstami oraz melodią utworu. Lekcja spust winam zachowana jest co prawda tylko w dwóch tekstach, a ponadto i w wiernym przekładzie łacińskim z XV wieku, w każdym razie daje ona sens jasny, zgodny z obyczajem liturgicznym; że poza tym w innym utworze nie spotyka się wyrazu spust w znaczeniu „odpuszczenia“? To jeszcze nie dowód. Po pierwsze takich wyrazów jest więcej (dziela, Bożyc), powtóre w starocerkiewnym jest izpustiti — odpuszczać; w staroczeskim to samo znaczy spustiti.
 Czy sławiena i zwolena są czechizmami i to powstałymi na gruncie krakowskim, w przeciwieństwie do form zwolona i sławiona, zapisanych jakoby tam, gdzie czeskie wpływy nie sięgały? Pozwolę sobie zwrócić uwagę na powszechną drobną nieścisłość w oznaczaniu proweniencji rękopisów. Zwykliśmy rękopis nr 1619 Biblioteki Jagiellońskiej, niewątpliwie najstarszy ze znanych, nazywać „krakowskim I“; myli nas dzisiejsze miejsce jego przebywania i zapominamy, że to przecie rękopis pochodzący z Gniezna, stanowiący niegdyś własność wikarego w Kcyni.
 „O melodii nie moja rzecz sądzić“ wyznał prof. Brückner (wyrzekając się tym razem także dalszego snucia wywodów na temat wersyfikacji). Sprawą przezeń poniechaną zajął się fachowy muzykolog, prof. Zdzisław Jachimecki, dorzucając wiele nowego materiału do cennych swych dotychczasowych studiów nad melodią „Bogurodzicy“. Nad melodią — a ściślej mówiąc, nad melodiami, albowiem „Bogurodzica“ bywała w ciągu wie-

12