znaleźć się ktoś, kto wykaże, ile Kasprowiczowi zawdzięcza poezja młodszych, poezja dzisiejsza. Studjum na ten temat, jak mniemam, byłoby bardzo obszerne i pouczające. Narazie niech ma swą wymowę tytuł poetyckiego zbiorku Emila Zegadłowicza, a także poświęcone Kasprowiczowi wiersze dwóch innych wybitnych poetów — z dwóch epok: Leopolda Staffa i Marjana Piechala. Stwierdzają one, jak poezja Kasprowicza, bardziej niż twórczość któregokolwiek innego poety, stała się arką przymierza między dawnemi a nowemi laty.
Nie bez myśli też o Kasprowiczu nazwał Marchołtem redagowane przez siebie pismo Stefan Kołaczkowski...
P. S. Zapowiadany oddawna Rocznik Kasprowiczowski ukazał się (w Poznaniu) już podczas druku niniejszego artykułu, przeto obszerne jego omówienie trzeba będzie odłożyć do innego czasu.
