Strona:Józef Chociszewski - Bukiet pieśni światowych.djvu/103

Ta strona została uwierzytelniona.

Zmarnowałaś skarby moje,
Strułaś czyste życia zdroje,
Pokusiłaś mnie,
Pokusiłaś mnie.

Bądź szczęśliwą, ach do woli,
Mnie już serce dziś nie boli,
Łzy nie płyną, nie,
Łzy nie płyną, nie.

Pocóż wiośnie kwiaty rodzić,
By mnie dziewczę miało zwodzić,
Szkoda wiosny tchu,
Szkoda wiosny tchu.

Dziś nie cierpię żadnych kwiatów,
Róż, konwalii, ni bławatów,
A najwięcej bzu,
A najwięcej bzu.



74.

Szynkareczko, szafareczko,
Bój się Boga, stój!
Tam się śmiejesz, a tu lejesz
Miód na kaftan mój.