Ta strona została uwierzytelniona.
Droga ziemia ta,
Myśl ją moja zna,
Tam najpierwsze niepokoje,
Tam najpierwsze szczęście moje,
Tam najpierwsza łza.
Tambym noc i dzień,
Jak zaklęty cień,
Tambym latał jak wspomnienie,
Pierś orzeźwiał, czerpał tchnienie,
Boże w orła zmień!
Gdyby gwiazdką być,
Nad Podolem lśnić,
Jasnem okiem w noc majową,
Nad kochanej lubej głową,
Do poranku lśnić.
Albo z poza mgły,
Zsyłać słodkie sny,
Jak w jeziora tle przejrzystem,
Odbijać się światłem czystem,
W kropelce jej łzy.
Potem cały dzień,
Jak zaklęty cień,
Niewidzanem patrząc okiem,
Zachwycać się jej widokiem, —
Boże w gwiazdkę zmień.
