Ta strona została uwierzytelniona.
Myśmy przecież rzeźwi, młodzi,
W głowach naszych ideały,
Rzeźwość ducha zapał rodzi,
Co roztapia lodów skały.
Kto więc zatem i t. d.
126.
Hej, koledzy, z wspólnej czary
Sączmy życia woń!
Bo nas łączy węzeł stary,
Wspólna spaja dłoń.
Więc, zbratani wszyscy w koło,
Nućmy dzisiaj wraz:
Niechaj żyje nasze „Koło“
Długi, długi czas!
Precz ze serca smutek, troski,
Z duszy trud i znój!
W dźwięk je połącz naszej piosnki
I w niej bóle kój!
A już potem dalej w koło
Nućmy dzisiaj wraz:
Niechaj żyje nasze „Koło“
Długi, długi czas!
