Ta strona została uwierzytelniona.
A kiedy ci krzywda, krzywda,
Towarzyszu mój!
Tobie siodło a mnie koń,
Terazże się ze mną goń,
Towarzyszu mój!
A kiedy ci krzywda, krzywda,
Towarzyszu mój!
Moja szabla a twój kij,
Terazże się ze mną bij,
Towarzyszu mój!
Kiedyć jeszcze krzywda, krzywda,
Towarzyszu mój!
Twoje gardło a mój miecz,
Twoja głowa pójdzie precz,
Towarzyszu mój!
139.
Siedzi zając pod miedzą,
A myśliwi o nim nie wiedzą;
Po chróścinie zaszczuwają,
Trąbią, krzyczą i wołają
Na niego.
Jestto wszystko chłopskie udanie,
Był to stary zając mospanie.
