Strona:Józef Chociszewski - Bukiet pieśni światowych.djvu/239

Ta strona została uwierzytelniona.

W dal nas niesie rzeka,
Niesie lotem ptaka,
Córka w domu czeka
Starego flisaka.
Łzy wylewa z trwogi,
Serce z myślą smuci,
Że jej ojciec drogi
Może nie powróci.

Wody wartko płyną,
Lecz nas w nurt nie wrzucą,
Ukój żal dziewczyno,
Wrócą flisy, wrócą.



182.

Polska dziewica,
Śliczna z swej urody,
Krasne ma lica,
Świeże jak jagody,
Nic to Hiszpanki,
Płoche kochanki.
W świecie jedyna,
Polska dziewczyna.