Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Żyd obrazy współczesne. T. 1.djvu/145

aby tu odetchnąć i nabrać życia. Kędy stopą dotkniemy, gdzie się kolwiek usta ku nam otworzą, ściga nas i prześladuje polityka, ekonomia niepolityczna lub filozofia społeczna. Zlitujcie się nad nami... mówcie o czém chcecie, byle o czém innem.
 — Kochany rozpieszczony Włochu, odezwał się Duńczyk-Francuz — to darmo... wiek nasz je swoją strawę na tym sosie, nie unikniecie go.
 — Nie możnażby mówić o muzyce?
 — Muzyka stała się muzyką przyszłości a Wagner jéj prorok jest, jak wiecie, zajadłym politykiem...
 — O sztuce!
 — Sztuka stała się wychowanicą filozofii i historyi, trzyma się ich nieodstępnie...
 — No, to o życiu, o fraszkach... o mieście, o pogodzie, o czem chcecie... ale jabym chciał poczuć żem młody i artysta.
 — Młodych nie ma, odparł żyd z uśmiechem, a artystów pozabijali blagerowie.
 — Cóż więc pozostanie spragnionym życia?... zawołał Włoch.
 — Jedno tylko, rzekł Francuz z powagą wielką — upić się.
 — A! a potem? spytał Włoch.