Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Żyd obrazy współczesne. T. 2.djvu/182

się... zmienił... nie byłabym może poznała.... A! jakże mi miło!
 Szło jéj nadewszystko o zamaskowanie zupełne pierwszego kroku... Wypadało okazać się z początku obojętną,... odegrała tę rolę dobrze.... Na Jakóbie nie zrobiła najmniejszego wrażenia, stała obok Tildy... a potém... są instynkta serca w człowieku i póki nie rozchodzi się brzydka zwierzęca namiętność, coś go ostrzega o niebezpieczeństwie. Wydawała mu się bardzo piękną, ale jakby nieżywą....
 Panowie pijący czarną kawę w salonie, zdala wcale inaczéj poglądali na czarodziejkę — tam ona po szampanie i likworze obudzała nadzwyczajne zachwyty i uwielbienia....
 — To jest cudownie piękna dziewczyna, rzekł Mann, kąsek królewski... co za ramiona! kąsek królewski!
 Henryk także był zachwycony, ale przy ojcu Tildy, nie śmiał się z tém odzywać.
 — Kąsek królewski, mówił ojciec Symon, tylko nań złotych zębów potrzeba, inaczéj nie ukąsi....
 Ojciec Tildy wielki miłośnik płci pięknéj cmokał.
 — Warta — mówił po cichu — słowo daję... warta... tysiąc dukatów!!