Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Żyd obrazy współczesne. T. 2.djvu/188

wrażenie sztuczniejszéj istoty, a kobieta, dodał, jako ideał musi być samą prawdą i szczerością.
 Symon przyklasnął.
 — To ślicznieś rzekł, ale mało ci się kobiet podoba.
 Tilda zamyśliła się.
 Gdy w salonie tak rozmawiają, mąż jśj, pan Henryk jako gospodarz kilka kroków daléj jeszcze odprowadził Muzę; z oczów jego rozpłomienionych znać było że mu się ta perła lepiéj jeszcze podobyła niż Signora Gigante. Ale Muza potrzebowała gwałtownie iść za mąż i choć jéj się téż pan Henryk bardzo podobał, choć sympatyzowały z sobą dwa duchy, dwie dusze dla siebie stworzone, nie mogła się kompromitować z człowiekiem żonatym. Henryk pożegnał ją u furtki takiém wejrzeniem znaczącém, że prawie jéj ono za obojętność Jakóba zapłaciło.
 Matka oczekiwała na nią w progu, ale po twarzyczce zamyślonéj, poważnéj, odgadła niepowodzenie.
 — No cóż? spytała, zastałaś go?
 — Zastałam.
 — I jakże?
 — Ale, moja mamo, preludja zawsze, jak sa-