Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Żyd obrazy współczesne. T. 2.djvu/292

 Jakób przewrócił kilka kart i począł:
 — Rabbi Gamaljel rozmawiał raz z pewnym książęciem pogańskim o stworzeniu niewiasty, które mu opisał tak jak ono stoi w księgach biblijnych.
 Wysłuchawszy książe się odezwał:
 — Mój kochany, pan Bóg wasz był więc poprostu złodziejem; jakże napadł tego biednego Adama we śnie i wychwycił mu — żebro.
 Przytomną rozmowie była młoda córka Gamaljela.
 — Pozwól, szepnęła mu do ucha... żebym ja mu odpowiedziała.
 Rabbi skinął że się zgadza; a dziewczę poczęło nagle żałośliwie narzekać biegając i zbliżyło się ku księciu.
 — Panie! zawołała — proszę was o sprawiedliwość!
 — Cóż się to stało? spytał książe.
 — A! niegodziwą popełniono u nas kradzież, odpowiedziała dziewczyna — wsunął mi się złodziej do domu i ukradł czaszę srebrną, na miejscu jéj zostawując — złotą.
 — A cóż to za uczciwy złodziej! zawołał książe, bodaj się tylko tacy trafiali.
 — Otoż takim nasz Bóg jest złodziejem, rzekła