Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Żyd obrazy współczesne. T. 3.djvu/110

grzechy, dzieci nie pokutują, a w naszéj przeszłości obficie téż jest okupujących ją zasług.... Chcę umrzeć jakem się urodził żydem.
 — A! jak chcesz... nie bronię, uważaj z czém ci lepiéj... ale znowu... przykro mi to mówić — dla saméj służby i domu... zlituj się, tylko matki z wizytą do mnie nie prowadź!
 Jakób zbladł, zadrżał, usta zakąsił.
 — Byłeś moim dobroczyńcą, winienem ci cześć jak ojcu, nie krajże mi serca, proszę....
 — Przepraszam cię, ale dla mnie to jest ważna rzecz... ja oddawna tu wszystkim wmówiłem że pochodzę z niemieckich żydów, a widzisz...
 Jakób się z politowaniem uśmiechnął.
 — Czy niemiecki gatunek ma być lepszym? zapytał.
 — No... tak... widzisz... ale zawsze... więcéj kultury, przeszłość inna.
 Jakób zamilkł, gość był niespokojny.
 — Czy ona u ciebie i mieszkać będzie? spytał.
 — Jeźli tylko zechce, niezawodnie, mieszkanie mam obszerne, a tu spokojniejszy byłbym o nią. Zresztą możeż się matka tułać po obcych kątach mając tu syna?
 — Aj tak? tak? wybąknął pierwszy, nic nie