Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Było ich dwoje.djvu/87

było nocować w bryczce na podwórzu — i dnia czekać nimby się do dworu dowiedzieć można....
 Zmęczone Rzepkowa i dziewczę, opiąwszy się fartuchem, musiały tak dotrwać do rana.
 Maryś, jak tylko we wsi się poruszać zaczęto, naprędce się w alkierzu u żyda przeodziawszy, pobiegła do dworu.
 Na zapytanie jéj o pisarza Staszka, czy wistocie był chory, żyd głową pokręcił tylko i nie chcąc mówić nic, — potwierdzał to w milczeniu.
 Tém niespokojniejsza śpieszyła Maryś do domu, w którym stary sługa zgarbiony, na zapytanie o mieszkanie Staszka, drzwi jéj ukazał w progu.
 Zwolna otworzyła drzwi z bijącém sercem. Weszła na próg.
 Widok który ją uderzył, jak skamieniałą zatrzymał na nim.
 Staszek ubrany klęczał z rękoma złożonemi jak do modlitwy, i modlił się gorąco, łzy mu z oczów płynęły.
 Zwrócił je ku drzwiom, wpatrzył się, niby we wchodzącą, lecz odgadnąć było łatwo że — nie widział nic.
 Oślepł biedny.
 Łagodnym głosem zapytał.
 — Kto tam?...