Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Całe życie biedna.djvu/49

35

 — Tak było w istocie, ale młoda dziewczyna, przykuta od lat kilku do Ciotki, rada nie rada wszystkiego przy niéj zapomnieć musiała.
 — Srogaż bo to Ciocia.
 — Surowa jak stary nauczyciel, a regularna iak jéj zegar ulubiony, ale w gruncie niezła kobieta, pełna tylko starych przesądów.
 — Uważałem, ze niebardzo na mnie miłém okiem patrzała.
 — Nie ma ona innych oczu dla swoich faworytów, na każdego jednakowo patrzy.
 — Rozumieszże panie Sędzio, iżbym mógł znaleść u niéj łaskę?
 — Dla czegoż nie, panie Mateuszu, jesteś młody, przystojny, będziesz bywał, postarasz się przypodobać, nie jesteś ubogi. Czemuż nie!
 — A panna?
 — O pannę nie ma się co wcale starać, wszystko zależy od Ciotki, gdy ona zezwoli, panna twoja.
 — Jednakże —
 — Nie ma jednakże, Ciotka cię zaprezentuje jako przyszłego męża, a panna i słówka nie powie. Mówią, że to jest anioł dobroci i