Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Cztery wesela.pdf/203

 — Nu, ale na przypadek!
 — Ale kiedy ja ręczę, że to być nie może.
 — A jak z tego czasem proces wyniknie?
 — Jaki?
 — Bo Sędzia widzisz i Półkownik —
 — Cóż oni zrobią?
 — A mogą diabła zrobić jak się pogniéwają i wezmą za ręce.
 — Et, co bo ty tam na wszystko uważasz! Ja ci radzę po żołniersku cup, łup, wykraść w sam dzień ślubu, konie rozstawić, xiędza przygotować, ożenić się i wrócić na wesele.
 — Ba, ba! żeby to tak łatwo zrobić jak powiedziéć, czego bym ja chciał!
 Umawiali się potém jeszcze z półtoréj godziny. Djonizy gwałtem przez przyjaźń narzucał siostrę, ręczył za wszystko, Alexy dał się poprowadzić za nos i na wszystko zgodził.
 Nadszedł dzień ślubu, zjechał Półkownik i sapiąc czekał szczęśliwéj chwili połączenia się z panią swych myśli, któréj zawczasu zamiast mirtowego wieńca, koronę męczeńską wdziać należało.
 — Otoż to panie jak za nic ręczyć nie można, mówił on do przyszłego teścia Pana Sędzie-