Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Cztery wesela.pdf/402

urwisy zamknęli mnie na klucz — A! otwórz, otwórz, moja duszo!
 — Nie mogę żadnym sposobem wstać z łóżka — Dobranoc ci.
 — A gdzie ja będę nocował?
 — Gdzie chcesz? gdzie wczoraj.
 — Tamten pokój już zajęty, wszędzie się pozamykali i śpią.
 — A na cóż bawiłeś się tak długo?
 — Czyżem ja temu winien?
 — Dobranoc.
 — Ależ — gdzie ja się położę.
 — Gdzie zechcesz.
 — Zmiłuj się, mówię ci że wszędzie pozamykano; chyba gdzie w sieni, na ławie, nie wartoż wstać aby mnie z tego kłopotu uwolnić?
 — Boso nie podobna mi wstawać, Karolina trzewiki zabrała, jestem rozgrzana, mogłabym chorować.
 — Zmiłuj się otwórz, bo ty może, a ja pewnie będę chorował.
 — Dobranoc ci, odpowiedziała czuła żona ze środka.
 — Zmiłuj się, gdzież ja będę spał?
 — Gdzie ci się podoba.