Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Druskieniki.djvu/114

 — Nie można, Pani Dobrodziejko.
 — Dla czegoż je Pan N.?
 — Bo jemu to potrzebne.
 — A mnie?
 — A Pani szkodliwe.
 — Dla czegoż mnieby miało być szkodliwe?
 Ciężka zaiste odpowiedź; proszęż to wytłómaczyć kobiecie, która niéma pojęcia najmniejszego Medycyny, i człowieka od człowieka rozróżnia tylko po mniéj więcéj dobrze uszytych sukniach lub jasnéj albo ciemnéj bródce, złotawych i czarnych lokach?
 — Doktorze! czemu mnie wody skutku nie robią?
 — Pani — to przyjdzie.
 — Ale kiedyż to przyjdzie?
 — Nie wiém; może dopiéro w kilka tygodni po powrocie do domu.
 — Jakże to może być?
 I znowu tłómaczenie zaiste bardzo trudne!
 — Doktorze, ja muszę jechać, będę brać po dwie wanny na dzień.
 — Bardzo dobrze Pani Dobrodziejko.
 — I będę mogła wyjechać za tydzień.