Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Herod baba.djvu/158

przynieś mi wiadomość — niech wiem co się stało — ósma dochodzi...
 — Ale dokąd iść? alboż znam? wiem? Bażantarnia! Czy ja wiem gdzie te saskie bażanty...
 — Powóz weź, przewodnika — co chcesz! idź! błagała Zygmuntowa.
 Stary oprzeć się nie mogąc naleganiu, wziął smutny czapkę i wywlókł się z domu. Sam nie wiedział jeszcze ani kogo użyje, ani jak się dostanie gdzie mu trzeba — snuł się ulicą zrozpaczony i machinalnie modlił.
 W tem tętent go rozbudził. Jeden z czeladzi wojewody wysłany po lekarza i po księdza mijał go właśnie.
 — Stój! zawołał Eligi — co się tam stało? jeździłeś z Rzesińskim?
 — A tak, panie.
 — Cóż się stało?...
 — No nic — rzekł chłopak — pokrwawili się brzydko... Ten pan co go nazywali Wiór czy Trzaska... w bok postrzelony.
 — Bardzo?
 — Nic mu nie będzie!... co mu ma być?
 — A więcéj? zapytał Eligi.
 — Więcéj, to ten drugi, mąż pono jejmości waszéj... jak mu tam Łydka czy Pięta?
 — Piętka — cóż Piętce?
 Chłopak głową pokiwał.