Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Herod baba.djvu/84

w miasteczku było powodem, że się tak niespodzianie zetknęli.
 — Cóż ty tu robisz? zapytał się Eligi.
 — Ja? co ja tu robię — mówił Gracyan przeciągając dla namyślenia się — w istocie panu się zdawać może dziwném co ja tu robię, nieprawdaż? ha! a ja też nie mogę się wydziwić jakim trafem tu pana spotykam?
 — Czyś waćpan w domu był? spytał stryj.
 — Kiedy?
 — A no teraz w Wiązówce byłeś?
 — Jakto?
 — Z tamtąd jedziesz?
 Borodzicz zmiarkował, że się jednem kłamstwem śmiałem uratuje.
 — Ja? ja jadę od familii. Cztery tygodnie jak nie byłem w domu.
 — Nic nie wiesz?
 — A cóż mam wiedzieć!
 Stryj Eligi odetchnął. Nic nie wiesz? Zygmuś uciekł z diablicą, a my z Elżusią za nim goniemy! Ona tu jest.
 — Tu jest? zawołał niby dziwiąc się Gracyan.
 — Tu! i stryj wskazał na gospodę.
 Duch wstąpił w Borodzicza.
 — Otóż, rzekł, szczęśliwy trafunek mnie tu sprowadza.
 — Bardzo szczęśliwy... chodź do Elżusi, będzie ci