Ta strona została uwierzytelniona.
W powietrzu nią oddychasz, nią cię poją wody,
Rośniesz w niéj, radość każda z jéj kroplą się mięsza,
Obok ciebie zasiada na żywota gody,
W ślad cię goniąc, do grobu za tobą pośpiesza,
Nie ma dla niéj spoczynku, przeciw niéj zagrody.
Biada temu, kto w szczęściu usypia spokojny,
Kto zaufał swéj gwieździe i nie czuwa z trwogą:
Puhar wesela wyschły, kielich cierpień hojny,
Długie są dni pokuty, a krótko gdy błogo;
Szermierzu na strażnicy trwaj w odwagę zbrojny.
_-_ilustracja_str.11.jpg){kind=small}
