Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Jermoła.djvu/162

 — Syna nie macie, córkę wydaliście za gospodarza, sami dosyć nachowaliście grosza: jużby wam i czas odpocząć. Tu glina nie do rzeczy, musicie jeździć z garnkami daleko, bo koło siebie ich nie sprzedacie, takieto nicpotém....
 — O! o! a ostrożnieno bracie! co gadasz! — ofuknął się, pięścią w stół stukając gospodarz.
 — Nie gniewajcie się: toć się bez was nic nie zrobi.....
 — Ty mnie chcesz obedrzéć!
 — Nie! nie, jeszcze się wam z tego darmo kawał chleba okroi.
 — A nu! to gadaj, czortby miał twoję duszę...
 — Ot jak: ja sobie łatwo przypomnę rzemiosło, byle mi cokolwiek pokazać, bo ono we krwi jest..... Założycie wy ze mną piec w Popielni, dopilnujemy razem wypalenia, a za to póki waszego życia, połowę zarobku mego do was należéć będzie, choćbyście sobie do góry brzuchem leżeli...
 Prokop bardzo zaczął trząść głową.
 — Dobreby to było; a kto za was zaręczy?
 — Wasz pan...