Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Kordecki tom I.djvu/273

273

że, mnisi na kolanach łaski błagać będą; zresztą znajdziemy na nich sposoby.
 — Tak! gdy wielkie działa nadejdą.
 — I bez tych dział się obejdzie, znacząco odparł Wejhard, zobaczemy...
 — I bez dział? spytał Miller, a cóż je zastąpi?
 — Są różne sposoby prowadzenia wojny, tajemniczo rzekł hrabia.
 — Naprzykład? spytał Horn gubernator Krzepicki, milczący szwed, który Wejharda nie lubił, naprzykład hrabio? chciéj że nas nauczyć.
 — Niepotrzebuję ich wyliczać, odparł Czech, wszakże wszyscy zarówno wiemy, że nie tylko kulami się wojuje. Więcéj teraz powiedzieć nie mogę.
 Miller ręką machnął i rozsmiał się szydersko:
 — Obiecujesz nam zawsze złote góry, które się kończą na śliskich i skalistych, tak i tu — Już teraz niedam ci wiary. Częstochowa daleko mi się inaczéj zblizka wydała.
 Wejhard umyślnie przerwał, i cóś do Kalińskiego przemówił, spójrzał na zegarek znacząco, skinął na starostę i oba oddalili się do swoich namiotów. Tu gdy stanęli, zbliżył się do półkownika i spytał go po cichu.
 — A co? idzie?