téż nie Krzyżacy, ale Witold sam jednym pochodem podbił Żmudź i wydał ją w ręce oprawców. Wielka to była radość i wielkie dzięki składano z drogiemi dary, z słodkiemi listy, W. Xięciu Litwy. X. Lotaryngji otrzymał szubę kosztowną i łańcuch rycerski, towarzysze jego różne bogate podarki.
Zajęto się obejmowaniem Żmudzi, która się poddawała zwyciężcom. Wzięto wielką liczbę zakładników, a tych po grodach Krzyżackich rozdzielono i rozesłano, do Grudziądza, Engelsberga, Rheden, Osterode, Swiecia, Szłockawy i t. d. Natychmiast téż poczęto piérwszy gród warowny na ziemi żmudzkiéj wznosić, gdzie osadzony Michał Küchmeister von Sternberg, piérwszy Wójt Żmudzi. Drugą téż warownię Friedeburg, gdzie Rycerze i ludzie strzedz mający Żmudzi zamieszkali, zbudowano. Ujrzał kraj ten piérwsze twierdze i chorągwie Zakonu, powiéwające nad staremi lasy swemi. Po osadach głównych rozesłani Rządzcy i Sędziowie razem, którym polecono sprawiedliwość wymierzać i krajem zarządzać. Posłano także duchownych dla nawracania i chrztu niewiernych, a Bajoras i przedniejsi piérwsi zgodzili się starą swą wiarę porzucić.
Jakoż ochrzczono ich natychmiast w wielkiéj liczbie. Wielu téż przedniejszych wynieśli się do Pruss, aby na ucisk i gwałty w podbitym kraju nie patrzéć. Tych szczególniéj udarowywał Zakon złotem, odzieniem, sprzętami i rozdawał między Komandorów, aby im wskazując co czynić było można przeciwko Żmudzi, dopomagali.
Pozyskując lud wycieńczony, wysłano dla ogłodzonych bydło, żywność i opatrzono we wszelkie potrzeby, na których krajowi zbywało.
Z urządzeń Zakonu na Żmudzi, pokazują się tu trzy klassy mieszkańców, wyraźnie się odróżniające: Bajoras,
Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/138
Ta strona została uwierzytelniona.
128
1400.
