Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/156

146

1403.

między innemi jakiś Hr. von Leiningen i Pan von Gisteln. Z wsi i miast, zbierano lud i około Gromnic (Luty) Marszałek z X. Swidrygiełłą, wyszedł na czele wojska. Pod Waldau leżał z ludem zbrojnym Wójt Sztumski, do którego wkrótce W. Mistrz się przyłączył. Miano ciągnąć na Grodno, ale w puszczy już zmieniono nagle kierunek ku Mereczowi, zdobyto zameczek tutejszy, zniszczono okolice, pociągniono daléj po nad Strawą i ku Trokóm, gdzie zabrano do 3,000 niewolnika, a w téj liczbie 172 Bajorasów i panów, których Witold zaraz wziął na porękę i wymieniał na rycerzy Zakonu będących w niewoli.
 W. Xiąże stał nieporuszony z dość silnym oddziałem, jakby nim Wilno chciał osłonić, nie pośpieszając przeciwko nieprzyjacielowi. Nadeszła wieść, że Litwa popaliła żywność i pasze przysposobione przez Krzyżaków na drodze; marszałek śpiesznie musiał cofać się na Kowno ku Niemnowi.
 Drugim oddziałem wtargnął Mistrz Inflantski do Litwy, ośm dni ją pustoszył, wziął dwóch Kunigasów, ośmiu przedniejszych Bajorów i górą 5,000 jeńców, a 300 koni.
 Trzeci oddział pod dowództwem Komandora Ragnedy Hr. Zollern zajmował tym czasem Żmudź, ale tu od zbiega wcześnie uwiadomieni mieszkańcy, nic mu dokonać nie dozwolili. Po najściu tak silném, Krzyżacy obawiając się zemsty, rozstawili silne straże pograniczne od Samlandji począwszy, pilnujące kup zbrojnych, których wtargnienia spodziewano się.
 Z powrótem do domu Krzyżacy, otrzymali dopiéro wiadomość o skargach posłanych przez Władysława Jagiełłę po całém chrześciaństwie, wystawujących w świetle właściwém czynności Zakonu. Mistrz odpisał na nie w swój sposób, wszystko jasném ze swojéj strony, czarném z prze-