Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/200

Ta strona została uwierzytelniona.
190
1410.

rogi myśliwskie w srébro okute. — (piérwszych było po dwanaście sztuk lub par). Od Xiężnéj Witoldowéj dla Zygmunta Króla, suknię z dwunastą guzami złotemi, czapkę sobolową perłami szytą, rękawice sobole takież i zarękawki, ręczniki złotem haftowane, obrus podobny i dziesięć siedzeń sokolich (beréł). Osobno Witold Królowéj Barbarze Zygmunta żonie, ofiarował kołpak soboli szyty, rękawice sobole, zarękawki i t. d., a od żony trzewiki perłami szyte i inne, ręczniki haftowane złotem, rękawice sobole i sto futer sobolich.
Wkrótce za Witoldom, zjawili się w Krakowie i w Prussiech posłowie Zygmunta, pośredniczyć mający. Jagiełło dał im glejt na wolny przejazd. — Próżne były ich starania. Zakon chciał albo wojny, lub pokoju, pod warunkami, na które przeciwna strona zgodzić się nie mogła. W Polsce, Mazowszu, Litwie, powszechne nastąpiły uzbrojenia. Wzorem Zakonu wysłani zostali szpiegi do Pruss, dla donoszenia Polakóm, co się tam działo.
Krzyżacy potężne czynili przygotowania; niewiedząc, zkąd ich wojna zaskoczy, jaki weźmie obrót, starali się dowiadywać tajemnie, co się działo w Polsce i Litwie; o zamiarach bowiem Króla i Witolda, najdziwniejsze chodziły wieści. Mówiono o ogromném wojsku z pogańskich (jak je zwano krajów) ściągniętém przez Witolda, które uderzyć miało na Prussy. Marszałek ogłaszał, aby się miano w gotowości do obrony i ścigania. Nakazano Mistrzowi Inflantskiemu wypowiedzieć także wojnę Witoldowi, i wtargnąć do Litwy, czémby W. Xięcia od połączenia się z Królem mógł odciągnąć. Resztę ludzi Mistrz Inflantski, Biskup Inflant, Rewelski, Kurlandski i Oezelski Biskupi, do Pruss podesłać mieli. Obietnicą żołdu, ściągniono także XX. Szczecińskich i Ulrycha X. Meklemburskiego, którzy się osobiście stawić mieli.