Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/207

197

1410.

su Długosza przychodzi wnosić, że gdy dopiéro tutaj półki formowano, chorągwie dawano, wodzów stanowiono, Litwa więc przyjść musiała w nieładzie, i wojsko to kupą raczéj zbrojną, niż wojskiem było prawdziwém.
 Król wyjechał na górę z Gersdorffem, w rozłożone przed sobą zastępy mnogie, a poseł szczególną na Litwę, zwracał uwagę. Rzucono trwogę umyślnie, aby wojsku nie dać się zbytecznie zapewnić i ośmielić, oznajmując fałszywie o nieprzyjacielu, aby na wszelki wpadek każdy był gotów. Wojska Króla polskiego, wedle liku Krzyżaków, były ogromne. Samych Polaków 60,000 hełmów, 42,000 Litwinów, Żmudzi i Rusi (około 50 chorągwi ostatnich), oprócz tego 40,000 Tatar posiłkowych Zedy Carzyka, i 21,000 najemnika z Czech, Morawij, Węgier i Szlązka, w ogóle 163,000, ludu; piechoty około 97,000, reszta zaś jazdy. Dział wiedli z sobą Polacy sztuk około sześćdziesięciu. Wojsko Zakonu, liczyło tylko 50,000 hełmów z Pruss i innych ziem Zakonu, 33,000 zagranicznego żołnierza i żołdaków z Niemiec, ogółem 83,000 ludu zbrojnego pod 65 chorągwiami; w którém piechoty 57,000, a reszta jazdy. Wojsko krzyżackie rozproszone było, gdy polska siła zjednoczona cała. Pośpieszono do obozu pod Kawernikami ściągnąć dział, jak najwięcéj na nie rachując, a razem na wtargnienie w granice Polski, które przyrzekł Król Węgierski, dla oddzielenia części wojsk w tę stronę.
 Sprzymierzeńcy Króla, XX. Mazowieccy i inni panowie udzielni, listy wypowiadające wojnę wysłali Krzyżakom z obozu pod Płockiem. Mistrz przez to, o położeniu wojsk i przejściu Wisły dostatecznie uwiadomiony, kierunku przecież pochodu zmiarkować nie mógł.
 Dnia 7 Lipca, Król do Bądzina nad Wkrą ruszył. Ziemia ta należała do Ziemowita X. Mazowieckiego, który ją