Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/236

226

1410.

nych, niedługo utrzymać się im dali i do cofnienia zmusili.
 Na prawém skrzydle Witoldowém, przykład wodza i jego zachęcenia, sformowały nową linję bojową, którą lewe skrzydło niemieckie silnie naciskało znowu. Wysłany oddział polski na północ od Tannenbergu stojący ufiec krzyżacki, wyparł ze stanowiska; skrzydło W. Xięcia Litewskiego rozciągając się, zajęło nawet Tannenberg, a lewe krzyżackie zwinęło się i złamało. Gdy jedno skrzydło na północ od Tannenbergu odparte zostało aż ponad staw, a drugie do łąki i bagniska od wsi Grunwald ku Semnitz ciągnących się przyparło się, uściełając plac trupami i walcząc zajadle, królewskie wojsko sam środek linij bojowéj krzyżackiéj, uciskało i łamało, w środek się tłocząc tak, że pozostałe ufce ze trzech stron opasane zostały
 W zażartym boju, sam W. Mistrz ugodzony dwa razy w czoło i w piersi upadł z konia zabity; długo na stosach trupa ciało się jego walało, nim je wynaleziono; prosty ciura polski zadał mu cios śmiertelny.
 Po zgonie W. Mistrza, marszałek i komandorowie, z resztą niedobitków z placu uszli, nie widząc już ratunku, chyba w ucieczce.
 Świetne i zupełne zwycięstwo zostało przy Polakach.
 Jerzy Gersdorf niosący chorągiew Ś. Jerzego, wolał poddać się niż uchodzić sromotnie i ze czterdziestu swemi pokląkłszy, zdał Przedpełkowi Kropidłowskiemu Drui. Ogromny obóz, mnóstwo jeńca, zasoby, ludu siła dostały się w ręce Polaków ze wszystkiemi w obozie znajdującemi się bogactwy i wojennym zapasem.
 Napad na obóz spięty łańcuchami i wozami otoczony, był tylko rabunkiem i zniszczeniem; reszta żołnierstwa i sług znajdujących się tutaj zabrana i pobita została. Znaleziono