wili wszyscy na zamku Krakowskim przed Janem Ligęzą z Przecławia, wojewodą Łęczyckim, Jaśkiem z Oleśnicy sędzią Krakowskim i Przedborem z Przechód podstarościm Krakowskim, na przyszły Ś. Marcin. Potém wziąwszy od nich przysięgę, Król prawie wszystkich, krom znakomitszych, wolno rozpuścił. Xiążąt zaś Kazimierza Szczecińskiego i Konrada Oleśnickiego, Gersdorfa, Wacława Dunina czecha i braci Krzyżackich zatrzymano i osadzono w zamkach pod strażą, w Łęczycy, Sieradziu, Tęczynie, Lublinie, Sandomiérzu, Lwowie i Przemyślu.
Spisywano jeszcze pobranych, gdy Władysław siadłszy na koń z Witoldem pojechał oglądać plac boju i trupa, Bolemowski pokazywał pobitych Królowi, wymieniając nazwiska; niektórych, jak Hr. Vende, sam Władysław poznał. Z téj smutnéj przejażdżki, Jagiełło wieczorem dopiéro powrócił. Wysłano do Polski dla uwiadomienia Królowéj, arcybiskupa Gnieznieńskiego, PP. Rady, Akademij i Magistratu Krakowskiego o zwycięztwie otrzymaném, gońca komornika królewskiego Mikołaja Morawca z Kunoszówki. Na znak, posłana chorągiew Pomezańska Biskupia Ś. Jana Chrzciciela z orłem. Radość w Polsce i Litwie, tak była wielka, jak zwycięztwo.
Król nadawszy listy do miast Torunia, Chełmna i innych zalecające poddanie się, d. 17 Lipca nareszcie ku Malborgowi wyciągnął.
Jeńców rozpuszczono w drogę, dając im odzienie, żywność i przewodników, aż do Osterode; było ich około 40,000 jak piszą. Wojska posunęły się na zamki pruskie, biorąc je po drodze bez oporu, i osadzając polską załogą. Tegoż dnia, przyszli posłowie biskupa Warmińskiego oświadczając poddanie się jego i prosząc, aby Król dóbr jego oszczędzić kazał. Odpowiedziano im żądając, aby
Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/245
Ta strona została uwierzytelniona.
235
1410.
