Dzierzgowa; 22 Dzierzgowski zamek wzięty, gdzie osada odbiegła ognie na kuchni, piwnice pełne, składy owsa, wina, ryb, piwa, mięsa, zboża i odzienia. Tu wiele szat Król na wojsko rozdał, i wojsko w żywność się zasposobiło. Dwudziestego trzeciego cały dzień, tu spędził Król, z kaplicy tutejszéj piękne rzeźby na drzewie zabrać i odesłać do Polski rozkazując; 24 o pół drogi między Dzierzgowem a Marienburgiem stanął obóz u wsi i jeziora Starytarg (Altmarkt).
O dwie mile od Malborga, zaszli Królowi drogę posłowie Henr. von Plauen prosząc o bezpieczeństwo i ochronę miasta. Odpowiedziano im przyrzeczeniem ocalenia miasta, które tymczasem spalone zostało.
D. 25 Lipca, wyprawione naprzód chorągwie dla zajęcia stanowisk, i wojsko legło nareszcie pod zamkiem Malborgskim. Polskie wojsko rozłożyło się od wschodu i południa; litewskie poniżéj, Podolanie i Rusini na osobnych stanowiskach w stronie południowéj.
Oblężenie odpiérane żwawo przez Krzyżaków, poczęło się ustawicznemi szturmami ze strony Polski, Litwy i Rusi, która pokilkakroć usiłowała wedrzéć się do zamku. Ustawione działa niewiele szkodziły oblężonym, chociaż dzień i noc ogień z nich trwał nieustannie. Górny zamek opasany Nogatem, pogorzeliskami miasta i szerokiemi a głębokiemi rowy, nie mógł być strzałami dosięgniony; średni (dwór W. Mistrza) od wschodniéj strony, działa polskie nadwerężyły znacznie; podzamcze zagrożone było najsilniéj przez Polaków. Przecież pomimo usiłowań, nigdzie murów opanować nie było można. Trzy oddziały wojska Jagiełły, działały nieznużone każdy oddzielnie: na południo-wschód stał Król z Polakami, na południo-zachód Litwa i Ruś z Witoldem, daléj
Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/248
Ta strona została uwierzytelniona.
238
1410.