Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/291

281

1414.

ziemię Dobrzyńską; wojska króla idą do Królewca na niziny, które się ciągną ponad granicę litewską. Tu za namową i żądaniem Witolda, palić i niszczyć miano wzdłuż granic, lecz dla wielkich powodzi i ciągłych deszczów, grzęzawicy i błota, dokazać tego nie było można. Deszcze wzmagały się, a z niemi dróg popsucie.
 Pochód stał się ciężkim, a głód w istocie dla przeciętego przez Krzyżaków dowozu żywności i popalonych siół, zagrażał. Od Kruczborga szły wojska na Passargę do Holland, gdzie zamek i miasto oblężono. Tu gdy się Litwini nieporządnemi gromadami za łupem i pochowanym po ogrodach a polach jeńcem upędzać poczęli, uderzyli na nich niespodzianie Krzyżacy i pojmali marszałka (dowódzcę) Butryma z Żyrmun i rusina Mikitę, z wielką liczbą niewolnika. Christburg, Salfeld, Liebemühl, z mnóstwem innych miast i grodków dostały się Polakom. Część wojsk puściła się za łupem nad zatokę, zkąd też (z Frauenburga) przyprowadzono pod Holland żywność, wina, bogaty sprzęt i t. d. Od Holland ustąpili Polacy i wojsko plądrowało pod Elbląg. Około 7 Września zdobyło zamek Dzirgo, zkąd po spaleniu, pociągnęli do Riesenburga czyli Prabuty staréj osady pruskiéj. Gród ten zdobył wprzód Korybut X. litewski i wziąwszy łup ogromny spalił; król opatrzył się w żywność i zapasy. Ciągniono pod Bischoffswerder, który zdobyty szturmem; bogata zdobycz dostała się w ręce zwyciężcom. Na radzie postanowiono iść oblegać Toruń i Chełmno. Zamiar ten wydał się, i Krzyżacy zręcznie odciągając króla od miast któreby się niechybnie poddały, naprowadzili go pod obronną Brodnicę, wysyłając umyślnie posłańca, który szedł niby z listem od komandora Brodnicy do W. Mistrza, prosząc o posiłki i dał się schwytać. Gdy list ten przejęto, postanowiono obledz Brodnicę; król z Witoldem pociągnęli pod nię