Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/341

Ta strona została uwierzytelniona.
331
1422.

zabrane wprzód, oddano; ustąpiono Nieszawy, Orłowa, Murzynowa, Nowéjwsi, połowy koryta Wisły, posady zamku Nieszawskiego, który do Ś. Jana miał być zburzony i t. d.
Litwie Żmudź i Sudawją przywrócono w granicach, które późniéj ściśle oznaczyć się miały; handel między Prussami, Polską, Mazowszem a Litwą zupełnie miał być wolny jak przedtém. Spory handlowe osobnym sądem miały być rozstrzygane; zbiegów wzajemnie wydawać sobie zobowiązano się.
Nakoniec wymówiono sobie zwrót i zniszczenie dekretów cesarskich, zrzeczenia Żmudzi, Sudawij, Inflant, i t. d. Dawne przywileje przeciwne temu traktatowi miały się uważać za unieważnione. W ten sposób zawarty traktat był w istocie dla Polski i Litwy stanowczym; poznano się wreszcie na ważności dyplomatów i aktów dotąd lekce ważonych, których pokładanie przez Krzyżaków przed każdym sądem, do wyrokowania na ich stronę upoważniało. Nie był to już rozejm chwilowy, ale przymierze znaczące, i wieczysty pokój, jeśli pokój tak się nazwać może?, utrwalić mogące, z istotném za tyle strat dla Polski i Litwy wynagrodzeniem nie tylko w ziemiach, ale w zwrócie i zniszczeniu szkodliwych nadań dawniejszych (In loco stationis exercituum dominorum Regis et ducis in flumen Ossa iuxta lacum Melno, inter Radzyn et Rogożno. Castra in terris Prussie, ipso die S. Stanislai Pontif. 1422. to jest: in die translationis S. Stanislai 27 Sept.).
Krzyżacy upokorzeni w ten sposób wypadkiem wojny w którą ich cesarz wprowadził, do lepszéj przyszłości pocieszając się odwoływali. Upadłszy z powodu cesarza, u niego teraz szukali ratunku, ale i król Władysław miał tu już ucho łaskawsze. Wśród przygotowań do nowéj wojny