Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/61

51

1391.

remnie przypisują to zabiegóm Zakonu u Królowéj lub radóm Sędziwoja Wojewody Kaliskiego, jakoby Zakonowi przychylnego.
 Znaczna liczba Litwinów znajdowała się podówczas na ziemiach i koszcie Zakonu, ale zręcznie podzielono ich na małe gromadki: X. Jan Olszański i Jerzy Bełzki, mieszkali w Morungen, X. Symeon Jawnutowicz, wzięty pod Wissewalde, uwięziony był w Malborgu; — inni po zamkach, wieżycach, pod strażą ścisłą i dozorem bojaźliwym byli trzymani. Liczono ich wszystkich do dwóch tysięcy głów. X. Witold z rodziną mieszkał w Bartensteinie: tu do niego przybyli posłowie X. Bazylego Dymitrowicza, po zaręczoną córkę Witoldową: Anastazją. Posłowie ci, Alexander Pole, Belewut i Seliwan, w Styczniu przyjechali; odprowadzona przez X. Olszańskiego, morzem odpłynęła z Gdańska, i przez Psków i Nowogród Wielki do Moskwy udała się, gdzie dnia 21 Stycznia zaślubioną została W. X. Bazylemu, przyjąwszy na chrzcie imię Zofji. Małżeństwo to zadziwić może, gdyż dla żadnych widoków związku potrzebnego ze strony W. X. Moskwy zawarte być nie mogło. Umówione gdy Xiąże Bazyli powracał z wygnania, a Witold był tylko udzielnym Xiążęciem niewielkiéj posiadłości; spełnione prawie w niewoli, bo na obcéj ziemi; — nie okazuje rachuby. Jest podanie, jakoby to być miało dotrzymaniem obietnicy w roku 1386 uczynionej, gdy Witold zachwycił Bazylego w jakiémś mieście niemieckiém, uwalniając go za zobowiązaniem zaślubienia córki. Ale to przypuszczenie najmniéj wiary godne.
 Na miejscu zmarłego Czolnera, wybrany został wreszcie Marszałek Zakonu i dotychczasowy jego zastępca Konrad Wallenrod, człowiek umysłu wyższego, ale oddany życiu niezakonnemu wcale, wystawność i przepych lubiący, na-