Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Litwa za Witolda.djvu/93

83

1395.

Pomimo przemagającéj liczby wojsk Włodzimiérza i dzielnego oporu z jego strony, zajęty Owrucz, Żytomiérz zdobyty dla Witolda. Skirgiełło zajął Kaniew, Zwinigród i Czerkassy.
 Już ciągnącemu dla stoczenia bitwy walnéj z Włodzimierzem Witoldowi, posłowie Władysława Jagiełły dla ugody między bracią przysłani drogę zaszli i potrafili obu skłonić do układów. Włodzimiérz w zamian za Xięztwo, które mu odebrano, dostał nadane dobra i zamek Kopyś z miastami i wsiami aż do Piotrkowicz, mil trzydzieści kraju wzdłuż i wszérz. Zgoda na tych warunkach przy posłach Jagiełły w Kijowie zawarta została; a silne wstawienie się Króla za Włodzimierzem podało go nawet w podejrzenie, że obawiając się Witolda, sam przeciw niemu braci, a zwłaszcza Włodzimiérza, podburzył tajemnie i nieposłuszeństwo wywołał.
 Oddawszy Skirgielle Kijew, Witold ciągnął na Podole, gdzie Teodor Korjatowicz także mu się opiérał; wszystkich hołdowników po jednemu zmuszony będąc pokonywać i wyzuwać z dzielnic, aby Litwę zjednoczyć i silną uczynić przeciw nieprzyjaciołóm. Nie stawiło mu oporu Podole. Korjatowicz zamknął się był w Bracławiu, lecz nie ufając zamkowi tutejszemu, uszedł potém do warowniejszego Kamieńca. Zamki zdobyte, lub same się popoddawały: Bracław, Smotrycz, Czerwonygród, Bakota i Skała. Skałę długo i silnie dobywać musiano; ale najdzielniejszy opór zdał się oczekiwać w Kamieńcu, gdzie Teodor z Podolany, Rusią i Wołochami się zamknął. Położenie grodu tego na skale, naturalną, nieprzebytą fossą otoczonéj, oblanéj bystrą rzeką; zamek mocny i panujący okolicy, na owe czasy czyniły Kamieniec prawie niezdobytym. Bronił się téż ufając mu X. Teodor, ale wkońcu gdy Podolanie z Wołocha-