Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Miljon posagu.djvu/234

litym, przy karabeli złocistej... Scholastyka w sukni kanoniczki (pierwszy raz pokazała się w tym stroju, do którego od niedawna miała prawo); Marja wre włosach i białej sukience z niebieskiemi wstążkami.
 Pokój bawialny pełen był kwiatów i cały dywanami wysłany, przyłączono do niego krajczego sypialnią, na ten dzień wypróżnioną i drzwi wybite na ogródek mającą. Seweryn czarno ubrany stał przy Marji... Ksiądz proboszcz rozmawiał z krajczym.
 Sąsiedztwo z kolei zajeżdżać, wysiadać i napełniać pokoje poczynało.
 Suknia panny Scholastyki pierwsza zwróciła uwagę.
 — Co to za strój?
 — Kanoniczek.
 — Cóż to kanoniczka?
 — Rodzaj kanonika rodzaju żeńskiego.
 — I to nie idzie za mąż? — spytała Doliwowa niespokojnie...
 — Oczewiście że nie.
 — Przecież ma rozum!
 — Co to za strój? — pytano ówdzie...
 — Nie wiem, to przez arystokracją go włożyła pewnie.
 — Patrzajcie!
 — Co to za strój? — pytano dalej jeszcze.
 — Od fantazji.
 Następnie zwrócono uwagę na czarny frak Seweryna. W naszych wiejskich towarzystwach czarny frak bardzo zwraca oczy.
 — Na imieniny w czarnym fraku? patrz waćpan.
 — Co to pogrzeb?
 — Nic nie rozumie świata.