Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Na tułactwie.djvu/374

schronić się pod twoją opiekę. Wszystko jest możliwe. Kosuccy...
 — Milcz — przerwał Floryan.
 — Pomyśl co innego — począł po małym przestanku Jordan. Wyobraź sobie familię żony, która niechybnie zjawi się na wesele i po weselu. Wpadniesz w towarzystwo, w którem ci niepodobna będzie wyżyć.
 Florek się uśmiechnął.
 — Miałożby być gorsze od masztalerzy cyrkowych? — wtrącił.
 — Nie wiem — rzekł Klesz — w cyrku czyniła ci je znośnem pewna ogłada.
 — Na dziś dajmy temu pokój, Jordku — wyciągając doń rękę odezwał się głosem znużonym Małdrzyk. — Pomówimy o tem obszerniej jeszcze.
 — Dobrze, dobrze — uspokajając szepnął Klesz — ale daj mi słowo, proszę, błagam cię, nie wiąż się niedwołalnie, dopóki — dopóki nie rozważysz dobrze, jakie to wrażenie na twem dziecku uczynić może.
 — Monia od bardzo a bardzo dawna nie pisała do mnie — odezwał się Małdrzyk — jestem w obawie o nią.
 Jordanowi zdawało się, że wiadomości o listach będących w jego ręku zatajać nie potrzebował — dodał więc:
 — Listy są, ale doktór nie dozwolił ci ich oddawać.