Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Na tułactwie.djvu/60

 — Tu — dodał Filip — każdy człowiek coś Szablon:Krekta ma jakąś specyalność, powołanie — my stworzeni jesteśmy na szlachciców, a szlachcic bez ziemi... do niczego. Wyobraźże sobie los tych...
 Jordan nie dał mu dokończyć.
 — Nauczyłeś się czego? — spytał.
 — Nauczyć się czego na starość, gdy się nic nie uczyło w młodości bardzo trudno. Musiałem się chwycić najłatwiejszej rzeczy.
 Uśmiechnął się pokazując plamami ciemnemi okryte ręce.
 — Pracuję u fotografa!!
 Zamilkli oba.
 Jordan rad był odwrócić rozmowę od drażliwego przedmiotu. Począł pytać o sasów i ich usposobienia.
 — Ludzie są — rzekł Filip. — Warunki życia w tym kraju, nasiedlonym gęsto — są takie, że wszyscy pracować muszą. Zarobek mały, życie ubogie, nędzy prawie nie ma, fortun wielkich, któreby miały fantazye wielkie, nie ma także... proza życia, mierność.
 Wszystko na maluczką skalę i serca też.
 — Smutno — rzekł Jordan.
 — Szczególniej tym — dodał Filip — którzy ze złudzeniami wychodzą, wierzą w chrześciańskie braterstwo, w miłosierdzie przyjaznych ludów i tym podobne mrzonki.
 — Ja przynajmniej nigdy się nie łudziłem